Schematisatie stochast wind
In het probabilistische model wordt de wind verdeeld in getijperiodes waarbij de kans op de maximale wind u in die getijperiode onafhankelijk is van de aanliggende periodes. Het effect van die wind op de waterstand in het gebied wordt berekend door in de berekeningen de wind te schematiseren met een zogenaamd stormverloop. De basisduur van het trapezium op het niveau van 10 m/s wordt in HR 2001, net als voor HR 1996, gelijk genomen aan de duur Ts van de stormopzet (hetzelfde geldt voor de Thermometerrandvoorwaarden 2006). De hoogte van het profiel is gelijk aan de beschouwde windsnelheid u. Het midden van het tijdsverloop (de gestippelde verticale lijn in Figuur C.5) valt samen met het midden van het trapezium van de stormopzet. Bij gegeven fase Fs en gegeven u ligt het windverloop dus volledig vast.
Figuur C.5 Schematisatie windverloop
De duur van het windverloop lijkt wat aan de korte kant (zie bijlage 2 van Geerse, 2003a). Omdat de keuze van het windveld niet zo belangrijk blijkt voor de uitkomsten van waterbewegingsberekeningen, is bij de oude keuze gebleven (veelal niet meer dan 0,02 m verschil bij een 7 uur langere stormduur).
De stochast windsnelheid u kan met betrekkelijk weinig windsnelheden worden gekarakteriseerd.
Stochast wind:
-
Windsnelheid 0;
-
Westelijke winden (ZW, WZW, W, WNW, NW, NNW, N), 4 waarden namelijk: 10, 20, 30 en 42 m/s;
-
Oostelijke winden (NNO, NO, ONO, O, OZO, ZO, ZZO, Z, ZZW), 3 waarden namelijk: 10, 20 en 30 m/s.
Het beperkt aantal waarden is toegestaan omdat de windsnelheid niet zoveel invloed op de waterstanden heeft (5 m/s verandering in de windsnelheid levert meestal niet meer op dan ongeveer één decimeter verschil in de waterstand). De lineaire interpolaties in het proba- bilistische model (Hydra-B) leveren dan geen grote fouten op.
Voor de vertaling naar een waterbewegingsmodel is de gangbare praktijk dat het windveld niet op een specifieke plaats in het modelgebied wordt opgelegd. Voor het hele model geldt dat het (tijdsafhankelijke) windveld voor alle takken in de berekening gelijk is. Wel worden voor de verschillende riviertakken zogenaamde hidingfactoren gebruikt, waarmee per tak de windsnelheid wordt gereduceerd.