Kistdammen
Kistdammen worden toegepast als tijdelijke constructies die de waterkering plaatselijk tijdelijk vervangen -bijvoorbeeld tijdens de aanleg van kunstwerken i n de waterkering- dan wel het waterkerend vermogen ervan vergroten door verhoging van de dijkkruin.
In het eerste geval zal de kistdam de volledige belasting door waterdruk en golfaanval moeten kunnen opnemen en dienovereenkomstig moeten worden berekend en uitgevoerd De kistdam zal minstens even hoog moeten zijn als de aangrenzende dijkvakken en daarop zodanig moeten aansl uiten dat uitspoeling en achterloopsheid is uitgesloten.
Kistdammen ter tijdelijke verhoging van een waterkering i n afwachting van een definitieve verzwaring ook wel opkistingen genoemd, zullen meestal niet aan golfaanval worden blootgesteld doch alleen het oplopende of staande water moeten keren. Dit laatste dan wel volledig, daar overstortend water anders nog wel eens een ongunstiger invloed op de stabiliteit van de dijk zou kunnen hebben dan het geval zou zijn bij afwezigheid van de kistdam.
De kistdam moet zodanig op het dijklichaam aansluiten dat uitspoeling en onderloopsheid zijn uitgesloten en uiteraard voldoende duurzaamheid bezitten om voor de duur van het tijdvak waarvoor hij bedoeld is intact te blijven, echter zonder de indruk van een permanente voorziening te maken. Tevens kan er,op Worden gewezen dat voor de beweiding van de waterkering coupures In de kistdammen moeten Dijkmuurties worden aangebracht (voor nadelen zie III - 4 . ) .
In tegenstelling tot opkistingen zijn dijkmuurtjes van gewapend beton ( systeem de Muralt ) niet bedoeld als tijdelijke constructies, maar werden ze beschouwd als een blijvend onderdeel van de waterkering. Men heeft ze gezien als een goedkoop middel ter verhoging van dijken.
Di jkmuurtjes mogen uitsluitend zijn bestemd om het over de dijk slaan van golven te voorkomen, niet om t o t boven de kruin reikend water te keren. Hiervoor zijn de naden niet dicht genoeg, maar is vooral de verbinding van muur en dijk niet deugdelijk genoeg om onderloopsheid te voorkomen. Tegen overslag is de muur eigenlijk alleen geschikt als hij rust op een dichte en dus vrijwel ondoorlatende en voor erosie ongevoelige kleidijk. In de tegenwoordige dijkbouw moet het vergroten van het waterkerend vermogen van een dijk door middel van een muurtje op de kruin vanwege de kwetsbaarheid van zowel muur als dijk , zeker op de lange termijn gezien, qeen aanvaardbare methode worden geacht. Tevens kan er OP worden gewezen dat voor de beweiding van de water- kering coupures in de dijkmuurtjes moeten worden aangebracht (voor nadelen zie III.4.).
Keermuren
Keermuurconstructies aan de binnenzijde van een waterkering worden toegepast als grondkerende constructie wanneer weinig ruimte aanwezig is voor het aanbrengen van een normaal binnentalud (bijvoorbeeld sparen voor bebouwing, aansluiting op coupures). Deze grondkerende constructies dienen vanzelfsprekend voldoende beveiligd te zijn tegen bezwijken. Bij de berekening dient met het gestelde i n II.2, II.3 en II.4 rekening te worden gehouden. Bijzondere aandacht moet daarbij worden besteed aan extreem ongunstige condities zoals bij hoge bui tenwaterstanden tegen de muur optredende hoge waterdrukken. Het aanbrengen van drainageconstructies, waarbij de contrule op de goede werking altijd een probleem blijft, wordt dan noodzakelijk, De keermuur dient zodanig te worden geconstrueerd dat uitspoelingen onderloopsheid zijn uitgesloten.
Conclusies.
In het algemeen is toepassing van dergelijke constructies ter vervanging van een gedeelte van een dijk te ontraden, omdat op den duur hieraan meer risico's zullen zijn verbonden dan bij een normale dijk het geval zou zijn. Toepassing is alleen incidenteel te overwegen wanneer de bouw van een waterkering in de vorm van een grondlichaam op onoverkomelijke bezwaren stuit.
