Inleiding - Bijlage C Voorbeeld toetsing vestingwal Hellevoetsluis o.b.v. bewezen sterkte

Inleiding

In het kader van de toetsing op veiligheid van de waterkeringen in de Brielse Dijkring zijn ook de vestingwallen in Hellevoetsluis, die deel uitmaken van de primaire water- kering, getoetst. Bij de gedetailleerde toetsing bleek dat nader onderzoek nodig was met betrekking tot de macrostabiliteit van het binnentalud. Uit het onderzoek bleek dat, volgens de berekeningen, de stabiliteit zowel bij een maatgevende buiten- waterstand als bij extreme neerslag onvoldoende verzekerd was. Bij maatgevende buitenwaterstand speelt opdrijven van de binnendijkse deklaag een rol.

Figuur C 1

Overzichtstekening Vestingwal te Hellevoetsluis

De verwachting was dat de Vestingwal, door het beschouwen van overleefde histo- rische hoogwater situaties kan worden goedgekeurd. De Vestingwal is namelijk reeds meer dan 200 jaar in de huidige staat aanwezig en de hoogwatersituatie van februari 1953 is zonder problemen, voor wat betreft de macrostabiliteit van het binnentalud, overleefd. Omdat de vestingwal, met een lengte van zo’n 2,5 km (zie overzichtstekening in Figuur C 1), tot het nationaal cultuurgoed wordt gerekend zou een eventuele versterking uiterst kostbaar zijn, omdat die uitgevoerd zou moeten worden zonder het uiterlijk noemenswaard aan te tasten. Mede ook hierom werd besloten om de toetsing mede op basis van de ‘Bewezen-Sterkte’-theorie uit te voeren. Op basis van deze toetsing kon uiteindelijk 80 procent van de totale lengte van de waterkering worden goedgekeurd, terwijl op de overige 20% met een lichte ingreep kon worden volstaan.