Zandasfalt (gebitumineerd zand) is een mengsel van zand en een geringe hoeveelheid bitumen. Doorgaans wordt ter plaatse gewonnen zand gebruikt, dat met 3 tot 5% m/m bitumen wordt omhuld. De geringe hoeveelheid bitumen vult de holle ruimte nauwelijks, zodat het materiaal zeer poreus en waterdoorlatend is. De holle ruimte van dit sterk ondervulde asfalt bedraagt 30 tot 40%.
Door het hoge zandgehalte is de stabiliteit van zandasfalt vergelijkbaar met die van het gebruikte zand; dit geldt echter alleen bij langzame belasting. Bij snelle belasting is
zandasfalt veel stabieler dan zand door de bijdrage van het bitumen. Zandasfalt is door de open structuur en de geringe hoeveelheid bitumen minder duurzaam dan mengsels zoals asfaltbeton en gietasfalt. Het bitumen omhult het zand slechts met een uiterst dun laagje en is daarbij geconcentreerd op de korrelraakpunten.
Zandasfalt wordt onder en boven water in bulk toegepast als kernmateriaal voor perskaden en golfbrekers. Het is als materiaal in een perskade aantrekkelijk vanwege de blijvende samenhang.
Daarnaast wordt het toepast als filterlaag en soms als een (tijdelijke) bekleding. Zandasfalt wordt in het algemeen niet verdicht, dit heeft alleen zin bij de toepassing als bekleding.
Niet verdicht zandasfalt is doorgaans even doorlatend als het zand waarvan het is gemaakt. Toevoeging van vulstof aan het mengsel en verdichten heeft een gunstig effect op de levensduur maar vermindert de doorlatendheid. Vulstof wordt niet toegepast in zandasfaltfilters, -kades en tijdelijke werken, maar wel bij duurzame constructies.
Figuur 11-17: Balkje uit een bekleding van zandasfalt - 1998 (foto NPC)