Iteratief optimaliseren ontwerp - Dimensioneren

Wanneer het ontwerp van een steenzetting door STEENTOETS als niet stabiel wordt verklaard (oordeel: ‘onvoldoende’), dient de ontwerper eerst na te gaan welk faalmechanisme de problemen geeft.

Vervolgens splitst de ontwerper een lang buitentalud op in een paar delen om te controleren of het probleem alleen in een bepaald deel van het talud optreedt. Hierdoor reduceert de ontwerper het ‘probleemgebied’. Bij het opsplitsen moet een overgangsconstructie met een doorlopend filter gekozen worden, omdat anders de stabiliteit mogelijk lager wordt.

Afhankelijk van het maatgevende faalmechanisme kunnen de volgende oplossingen overwogen worden:

Afschuiving:

• Breng een kleilaag aan, of maak de kleilaag dikker;

• Voeg een laag breed gegradeerd granulair materiaal toe (zoals mijnsteen, fosforslakken);

• Verwijder de eventuele zandscheg.

Toplaag instabiliteit:

• Kijk of het mogelijk is de uitvullaag dunner te maken, of een kleinere D₁₅ toepassen;

• Kijk of het mogelijk is de filterlaag dunner te maken, of een kleinere D₁₅ toepassen;

• Kijk of een ander type toplaag een betere stabiliteit geeft (betonzuilen zijn beter dan rechthoekige Betonblokken of basalt);

• Maak de toplaag dikker of kies een hogere soortelijke massa voor de toplaag;

• Maak de taludhelling flauwer;

• Kies een grover inwasmateriaal, maar zorg dat het wel goed in de spleten past.

Materiaaltransport door de toplaag:

• Kies een toplaag met kleinere gaten;

• Maak de D₅₀ van de granulaire laag onder de toplaag wat groter.

Materiaaltransport vanuit de ondergrond:

• Pas een geotextiel toe, of kies een geotextiel met kleinere O_90.