In dit hoofdstuk wordt een beschrijving gegeven van het faalmechanisme niet sluiten van hoogwaterkerende kunstwerken behorende bij het toetsspoor betrouwbaarheid sluiting. Deze beschrijving is grotendeels geënt op hetgeen hierover staat beschreven in de Leidraad Kunstwerken [2].
Het faalmechanisme betrouwbaarheid sluiting kan zowel bij hoogwaterkerende punt-[1] als langsconstructies een rol spelen. In het laatstgenoemde geval gaat het om demontabele keringen die over grote lengten aanwezig zijn. De methode in de Leidraad Kunstwerken is niet op dergelijke constructies ingericht, maar geeft wel handvatten voor een eerste verkenning hiervan. Het toetsspoor betrouwbaarheid sluiting voor de demontabele keringen is een apart document opgesteld [14]. Hier vindt de uitwerking voor de puntconstructies plaats.
De verwachting is dat de Leidraad Kunstwerken in de komende jaren (deels) wordt herschreven. In de nieuwe leidraad wordt de overstromingskansbenadering opgenomen, wat tot aanpassingen van de toelaatbare faalkansruimte leidt, en wellicht ook het faalcriterium zal leiden. De basisfilosofie omtrent het faalmechanisme niet sluiten verandert naar alle waarschijnlijkheid niet.
N.B. onder puntconstructies worden kunstwerken verstaan die in de richting van de as van de waterkering een dusdanig beperkte lengte hebben dat een eventueel lengte-effect verwaarloosbaar is;
