Harde elementen in het dwarsprofiel
In sommige dwarsprofielen komen zogenaamde harde elementen voor. Bijvoorbeeld duinvoetverdedigingen of bijvoorbeeld de combinatie van een vrijwel verticale strandmuur en een aansluitende horizontale boulevard (Scheveningen). Tenzij de eventuele verdediging speciaal is ontworpen en geconstrueerd om niet te bezwijken tijdens ontwerpomstandigheden, wordt er van uitgegaan dat de verdediging zal bezwijken tijdens ontwerpomstandigheden.
Bestaande verdedigingen zijn indertijd vaak ontworpen en gebouwd zonder voldoende rekening te kunnen houden met de processen die tijdens zware stormvloedomstandigheden zullen optreden. In het bijzonder is vaak niet voldoende rekening gehouden met diepe ontgrondingskuilen die zich tijdens een zware stormvloed aan de teen van de keringen zullen ontwikkelen.
In afwachting van de uitkomsten van nader onderzoek dat naar verwachting in het SBW-kader zal worden uitgevoerd, dient bij de ‘veiligheidstoets’ het harde element als niet aanwezig te worden beschouwd. Het volume ‘steen’ dat in een dwarsprofiel met de kering/strandmuur/boulevard is gemoeid, kan als volume zand worden beschouwd.
In 2006 is een serie proeven in de Deltagoot van WL | Delft Hydraulics uitgevoerd waarbij het effect van gedesintegreerde duinverdedigingen op de mate van duinafslag experimenteel is onderzocht. (De verdedigingen waren zodanig geconstrueerd dat ze gedurende de proef kapot zouden gaan.) Bij de proeven was het hoofddoel om inzicht te krijgen in het effect van ‘brokstukken’ op de mate van duinafslag (in vergelijking met een situatie zonder verdediging). Een eventueel reducerend effect (de brokstukken ‘beschermen’ het zandige profiel gedeeltelijk), dan wel een versterkt duinafslageffect (de brokstukken veroorzaken bijvoorbeeld meer turbulentie en mede daardoor meer duinafslag), werd vooraf niet uitgesloten.
Een eerste analyse heeft opgeleverd dat er eigenlijk nauwelijks sprake is van een reducerend dan wel versterkend effect. De mate van afslag was feitelijk vergelijkbaar met een situatie waarbij er geen verdediging aanwezig is. In WL | Delft Hydraulics (2007b) zijn de resultaten van de eerste analyses samengevat.
Soms is er sprake is van een verdediging / strandmuur die zich over een tamelijk grote afstand langs de kust uitstrekt. Als een dergelijke verdediging tijdens een zware stormvloed eerst locaal bezwijkt, is het niet uit te sluiten dat de aantasting van het achterland landwaarts van het gat dat is ontstaan, groter is dan het geval zou zijn als de gehele verdediging was bezweken. In voorkomende gevallen dient de beheerder hierop bedacht te zijn en eventueel in de oordeelsvorming omtrent de ‘veiligheid’ van waterkering te betrekken.
