Veiligheidsfilosofie klassieke rekenmodellen
In bijlage A.2 wordt nader ingegaan op de richtlijnen die er voor het ontwerpen, berekenen en toetsen van al dan niet met constructieve elementen versterkte primaire waterkeringen bestaan. Deze richtlijnen zijn alleen bedoeld voor toepassing in combinatie met klassieke
analytische rekenmodellen, zoals MStab voor het analyseren van de glijcirkelstabiliteit en MSheet voor het doorrekenen van damwandconstructies.
De veiligheidsfilosofie in deze bestaande richtlijnen komt er grofweg op neer dat de onzekerheden in de sterkte van de grond ook aan de sterktekant in de analyse worden meegenomen. In analyses wordt de rekenwaarde van de schuifsterkte (c’ en ’) in rekening gebracht, die is bepaald door de representatieve waarde door een materiaalfactor te delen.
Veiligheidsfilosofie eindige elementenberekening
Bij eindige elementenberekeningen heeft de aanpak van de berekening invloed op de wijze waarop de berekening loopt en de mate waarin de geschematiseerde situatie met de werkelijkheid overeenkomt. Bij een combinatie van rekenwaarden van de schuifsterkte en een stabiliteitsnorm die (meestal) in de buurt van bezwijken zal liggen, is het vaak niet mogelijk om met succes een eindige elementenberekening en aansluitend een sterkte- reductie berekening (de feitelijke toetsing van het veiligheidsniveau) uit te voeren.
Ondanks deze constatering is er tussen deskundigen overeenstemming dat de veiligheids- filosofie voor het toetsen van primaire waterkeringen met eindige elementen modellen moet aansluiten bij de veiligheidsfilosofie volgens [TRWG-Ad 2007], de meest recente bestaande richtlijn die op groene dijken betrekking heeft. Dit om te voorkomen dat een waterkering die bij een berekening met een klassiek rekenmodel zou worden goedgekeurd bij een berekening met een eindige elementenberekening zou worden afgekeurd, en andersom. Waterkeringen met constructieve elementen worden getoetst in combinatie met de aanpak in [BDK 2003] voor het toetsen van de krachtsverdeling in constructieve elementen.
Hiermee wordt een veiligheidsfilosofie verkregen die in overeenstemming is met de Wet op de Waterkering en de Eurocode, waarin rekening wordt gehouden met het verschil tussen de jaarlijkse betrouwbaarheid en de betrouwbaarheid over de gehele levensduur.
