Duurzaamheid stalen onderdelen
Door corrosie worden de stalen onderdelen van een kistdam aangetast. Corrosie vindt plaats aan het oppervlak van het staal en tast de werkzame dikte aan. De damwand kan tegen aantasting worden beschermd, maar zelfs bij een goede bescherming kan door plaatselijke beschadiging corrosie optreden. Verder is onderhoud van de constructie in de grond niet mogelijk. Daarom is de meest gangbare methode in het ontwerp uit te gaan van de dikte na aftrek van de laag die gedurende de levensduur van de constructie door corrosie kan worden aangetast. In rivierdijken speelt de agressiviteit van het grond- water hierbij een belangrijke rol. Met name veen of veenhoudende klei bevat agressief (zuur) grondwater. Voor informatie met betrekking tot aan te houden corrosietoeslagen wordt verwezen naar [19] en [44]. In een zoetwatermilieu wordt doorgaans 0,02mm/jaar aangehouden. In zeewater en agressief grondwater is de corrosie sterker.
Voor Noord Europese havens wordt wel 0,12mm/jaar aangehouden, in warme streken tot meer dan 0,15mm/jaar. Bedacht moet worden dat bij een kistdam in een dijk de damwanden aan beide zijden door grond zijn bedekt in tegenstelling tot een damwand als kademuur. Hierdoor is er minder contact met lucht en zuurstof.
Uit een literatuurstudie van het Advies- en Informatiecentrum voor Oppervlakte- technieken van Materialen (VOM) [51] blijkt dat er, zeer agressieve omstandigheden uitgezonderd, een vrij goede correlatie bestaat tussen richtwaarden voor de corrosie- snelheid en in de praktijk opgetreden corrosiesnelheden. Het betreft dan het traject van “praktisch niet agressief” tot “agressief” (vertaald in corrosiesnelheden van ca. 0,01 tot 0,05mm/jaar). Bij “zeer agressief” moet gedacht worden aan corrosiesnelheden > 0,05mm/jaar.
Een relatief dik profiel is tevens gunstig voor de uitvoeringsfase, aangezien daardoor over het algemeen minder schade aan de bebouwing op zal treden en minder problemen oplevert bij het hijsen en inbrengen van de damwanden (zie hoofdstuk 10).
Opmerking:
Bij het ontwerp van de kistdam voor Hardinxveld-Giessendam is voor het corrosie- verlies 0,05 mm/jaar aangehouden.
Ook bij de andere stalen delen van de kistdam (gordingen en de ankerstang) dient rekening te worden gehouden met corrosie. Naast een toeslag dikte kan ook gedacht worden aan een behandeling zoals het in bitumen hullen of het thermisch verzinken.
Andere methoden om corrosie tegen te gaan, zijn kathodische bescherming en het toepassen van een meer corrosiebestendige staalsoort. Vanuit economisch oogpunt zijn deze doorgaans minder aantrekkelijk.
Zwerfstromen leiden tot een toename van de corrosie. Zwerfstromen zijn veelal retourstromen van elektrische tractie die niet door een treinrails maar via de bodem en de daarin aanwezige geleidende elementen (damwand, stalen buis) naar het voedende onderstation gaan. Ze komen voor bij geëlektrificeerde spoorlijnen waarbij gebruikt wordt gemaakt van gelijkspanning als energiebron.
