Zoeken in deze site

Verwekingsgevoeligheidsfunctie - Methoden analyse verwekingsvloeiing en bresvloeiing

De verwekingsgevoeligheid als functie van relatieve dichtheid en gemiddelde spanning (voorafgaand aan eventuele verweking) verschilt van zandsoort tot zandsoort. Met een serie triaxiaalproeven op de locale zandsoort(en) kan de beste functie worden afgeleid.

Uit ongedraineerde triaxiaalproeven wordt de natte kritieke dichtheid als functie van de gemiddelde consolidatiespanning bepaald en parameters over de ligging van het metastabiliteitspunt (ster in Figuur 2.3), het punt van de maximale wateroverspanning (O in Figuur 2.3) en de critical state (eindpunt krommes in Figuur 2.3).

Uit droge of gedraineerde proeven worden parameters bepaald over de ligging van het punt van maximale contractie (O in Figuur 2.1), de φ-waarde (punt met maximale q in Figuur 2.1) de critical state (eindpunt krommes in Figuur 2.1). Verder worden ook parameters voor de stijfheid in ontlasting gebruikt.

SLIQ2D maakt gebruik van droge of gedraineerde proeven. Bij de modified state parameter methode wordt meestal gebruik gemaakt van ongedraineerde proeven. [Olson en Stark 2003] presenteren grafieken waarmee de schuifsterkten die horen bij het metastabiliteitspunt en het punt van maximale wateroverspanning worden gegeven als functie van sondeerwaarde en verticale korrelspanning.

Bron

Handreiking Toetsen Voorland Zettingsvloeiing (HRTVZ)

Hoofdstuk
Methoden analyse verwekingsvloeiing en bresvloeiing
Auteur
Ham G.A. van den, M.B. de Groot, M van der Ruyt
Organisatie auteur
Deltares
Opdrachtgever
Ministerie van Infrastructuur en Milieu, Rijkswaterstaat
Verschijningsdatum
Oktober 2012
PDF

Over versie 1.0: 29 juni 2018

Tekst is letterlijk overgenomen uit brondocument.