Eendimensionale consolidatie - Spanningsvervormingseigenschappen van grond

zie deel 1, par. 8.3.2

De in deel 1 van de Leidraad voor het ontwerpen van rivierdijken behan­delde consolidatietheorie is gebaseerd op een aantal aannames. De be­langrijkste twee zijn:

1. de c_v-waarde is constant gedurende het consolidatieproces;
2. tussen de toename van de effectieve spanning en de zetting is een lineair verband.

ad a.

Gedurende het consolidatieproces neemt door de samendrukking van het korrelskelet de doorlatendheid (k) en de samendrukkingscoëfficiënt (m_v) af. De consolidatietheorie veronderstelt dat deze afname gelijk opgaat, zodat c_v constant blijft. Bij klei met organische bestanddelen en veen neemt de doorlatendheid sneller af dan de samendrukkingscoëfficiënt.

ad b.

De consolidatietheorie berekent de afname van de wateroverspanning in de tijd en stelt dat de zetting hiermee evenredig verloopt. Vooral bij klei met organische bestandsdelen en veen is het verband zeker niet evenredig (niet-lineair spannings-rekgedrag) . Dit heeft tot gevolg dat tijdens het consolidatieproces de waterspanningen achter blijven ten opzichte van de zettingen.

Is het verloop van het consolidatieproces met een c_v-waarde bepaald aan de hand van deformatiemetingen tijdens een samendrukkingsproef, dan is het verloop van de zettingen berekend. Is daarentegen de c_v-waarde bepaald aan de hand van de doorlatendheid en de samendrukkingscoëfficiënt, dan is het verloop van de wateroverspanning berekend.

Er bestaan computerprogramma's die rekening houden met bovengenoemde effecten bij het berekenen van het consolidatieproces.