DurosTA (Duros TijdsAfhankelijk) is een tijdsafhankelijk morfologisch model voor duinafslag [Steetzel, 1993]. Het model is in de jaren 1980 en 1990 ontwikkeld als aanvulling op het eenvoudige model Duros, zijnde de voorloper van Duros+ (zie het artikel Duinafslagmodel Duros+). Het betreft een proces-gebaseerd 1D profielmodel waarmee het morfologische gedrag van een zandig (of deels zandig) kustprofiel ten gevolge van hydraulische belasting (golven, waterstand, stroming) wordt gesimuleerd tijdens extreme stormcondities.

Een belangrijk voordeel van DurosTA ten opzichte van Duros is dat veel van de relevante fysische processen in de kustnabije zone numeriek worden opgelost op basis van de een aan de golfvoortplanting gekoppelde bewegingsvergelijking en relaties voor de sedimentsuspensie. Hierdoor is het model ook in staat om duinafslag te berekenen voor meer complexe profielvormen en genereert het model bovendien veel meer informatie dan alleen de hoeveelheid duinafslag. Het model berekent onder andere ook het golfhoogte- en waterstandsverloop over het dwarsprofiel gedurende een storm. Ook kunnen profielen met harde constructies, zoals een dijk-in-duin, worden doorgerekend. De bruikbaarheid van dit morfologische model voor dergelijke toepassingen is aan de hand van modelonderzoek op kleine en grote schaal gevalideerd. Door deze eigenschappen is het model veelvuldig gebruikt voor het ontwerp en de beoordeling van hybride waterkeringen, zoals dijk-in-duin-constructies, bij Nederlandse badplaatsen zoals Scheveningen, Katwijk en Noordwijk.

Tegenwoordig wordt het model in studies in toenemende mate vervangen door het model XBeach (zie Inleiding algemene modelbeschrijving XBeach). XBeach heeft een breder scala aan functionaliteiten dan DurosTA en bevat state-of-the-art modelformuleringen op basis van recentere onderzoeksresultaten.

Voor bepaalde duinafslagtoepassingen is DurosTA desondanks een bruikbaar alternatief voor XBeach. Te denken valt aan hybride keringen waarvoor dit model in de ontwerpfase is gebruikt om de dimensies van het voor een achterliggende dijk gelegen strandprofiel te dimensioneren. Het model is ook geschikt voor het dimensioneren van de diepte van een zich voor een harde constructie ontwikkelende ontgrondingskuil [Steetzel, 1993].

In algemene zin wordt wel aanbevolen om steeds ook het resultaat van de toepassing van het XBeach-model in een finale analyse mee te nemen.