Een ander langetermijnproces dat invloed heeft op het functioneren van (duin)waterkeringen langs de kust is de relatieve zeespiegelstijging (= combinatie van zeespiegelstijging en bodemdaling). Relatieve zeespiegelstijging zorgt ervoor dat de belasting op de zandige waterkeringen geleidelijk toeneemt en het veiligheidsniveau dus afneemt (toename kans op duindoorbraak). Hier dient rekening mee gehouden te worden bij het langetermijnbeleid voor kustlijnonderhoud en met ruimtelijke ontwikkelingen in de kustzone.
Zandige waterkeringen kunnen in theorie ‘meegroeien’ met relatieve zeespiegelstijging. Dat kan op natuurlijke wijze of door zandsuppleties, maar het is dan wel van belang dat het extra zand op de juiste plaats in het kustprofiel terechtkomt om op efficiënte wijze bij te kunnen dragen aan de waterveiligheid.
Het huidige kustlijnzorgprogramma streeft ernaar om het kustfundament door middel van suppleties te laten meegroeien met de zeespiegelstijging.
