Sinds 2017 is de overstromingskansbenadering van toepassing. Hierbij wordt meer expliciet uitgegaan van overstromingsgevolgen als faalcriterium. Mede door de in de [Leidraad kunstwerken, 2003] gehanteerde termen ‘waterbezwaar’ als faalcriterium en ‘open keerpeil’ als maximaal toelaatbaar binnenpeil, lag de focus bij de overbelastingsbenadering op wateroverlast in plaats van substantiële gevolgen. Daar waar in de overbelastingsbenadering falen gekoppeld was aan wateroverlast, zijn nu overstromingsgevolgen (significante schade en/of slachtoffers) het criterium voor falen. Daarnaast is falen van het kunstwerk nu opgedeeld in vier faalmechanismen (zie Figuur 1), waarvan sterkte en/of stabiliteit er één is. Een nadere uitwerking van de huidige werkwijze en modellen wordt verderop in dit hoofdstuk gegeven (zie gerelateerde artikelen).