Of een kunstwerk bezwijkt door het faalmechanisme overslag en/of overloop wordt theoretisch gezien in het licht van de overstromingsrisicobenadering alleen bepaald door het wel of niet overschrijden van de beschikbare komberging. Het op zichzelf bezwijken van het kunstwerk zonder dat het kombergend vermogen wordt overschreden leidt nog niet per se tot falen. Bezwijken van een kunstwerk leidt mogelijk wel tot het ontstaan van een bres en bresgroei, waardoor het kombergend vermogen eerder niet toereikend zal zijn. Daarom is het ook van belang om de sterkte van de bodembescherming te analyseren, waarbij mede vanuit praktisch oogpunt het uitgangspunt is dat wanneer het kunstwerk bezwijkt ook falen zal optreden. Daarnaast is het natuurlijk ook lastig uitlegbaar dat een bezweken kunstwerk vanuit het perspectief van waterveiligheid naar behoren heeft gefunctioneerd.

Bezwijken van het kunstwerk kan optreden na bezwijken van de bodembescherming achter het kunstwerk, het ontstaan van ontgrondingskuilen, het instabiel worden van het kunstwerk en vervolgens het bezwijken van het kunstwerk (zie Aanvullende processen leidend tot bezwijken kunstwerk door overslag en/of overloop). In de volgende artikelen wordt kort ingegaan op de Historie en recente kennisontwikkeling, waarna het model wordt behandeld waarmee Bezwijken van de bodembescherming kan worden berekend.