Een faalpad is een keten van opeenvolgende gebeurtenissen die leiden tot een overstroming. Een faalmechanisme betreft alle faalpaden, startend met hetzelfde initieel mechanisme die leiden tot overstroming.  Figuur toont het standaard faalpad voor piping bij keringen met een deklaag in het achterland.

De ontwikkeling van het faalpad is afhankelijk van de lokale omstandigheden: de hydraulische belasting, de hydraulische weerstand op de bodem van het buitenwater, de aanwezigheid van een voorland, de dikte van de deklaag in voor- en achterland, de eigenschappen van de watervoerende zandlaag, de geometrie en eigenschappen van de kering, aanwezigheid van teensloten en hoge gronden achter de kering. Ook het al dan niet aanwezig zijn van (een gedeelte van) een eerder pipingkanaal is van belang.

Dit artikel geeft een beknopte beschrijving van het standaard faalpad. Elk mechanisme in het faalpad wordt beknopt beschreven. Daarbij wordt ingegaan op de eigenschappen die bepalend zijn voor het optreden van het mechanisme. Deze eigenschappen kunnen worden gebruikt bij het opstellen van het verhaal van de kering. De initiële mechanismen waar relatief veel kennis over is, zijn in meer detail uitgewerkt: opbarsten, heave, en terugschrijdende erosie.

Soms is een faalpad op onderdelen afwijkend, bijvoorbeeld als er geen deklaag aanwezig is, of als er sprake is van maatregelen om piping te stoppen. Soms is piping onderdeel in het faalpad van een ander faalmechanisme, bijvoorbeeld wanneer een uittredepunt ontstaat na een binnenwaartse macrostabiliteit. Piping is dan een vervolgmechanisme in het faalpad van binnenwaartse macrostabiliteit.

Het einde van een faalpad, "overstroming", kan alleen worden bereikt als de hydraulische belasting aanhoudt tijdens alle gebeurtenissen in het faalpad. Daarom moeten de hydraulische belastingen en de verschillende mechanismen in samenhang worden beschouwd.