Dit artikel behandelt het meenemen van beleidskeuzes, die de gebiedskenmerken beïnvloeden. Hierbij gaat het om keuzes in het kader van het ontwerp en de beoordeling van waterkeringen, gegeven een zeker zichtjaar.
Veranderende gebiedskenmerken die betrekking hebben op beoordeling en ontwerp van waterkeringen zijn in drie categorieën te onderscheiden, namelijk:
- Ligging van primaire keringen
- Onderhoud/aanpassing bodemligging, vegetatie, obstakels
- Beschermde waarde en inwoners (werkt door via de normen)
Soms kan een maatregel inhouden dat de ligging van de primaire kering (in de toekomst) verandert. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een dijkteruglegging of de constructie van een bypass in een rivier. Vaak gaat een aanpassing in de ligging van de primaire kering samen met een verandering in de bodemligging, er ontstaat of verdwijnt immers een deel buitendijks gebied. Om het effect van veranderingen in de ligging van de primaire kering of de bodem mee te nemen wordt de gebiedsschematisatie bijgewerkt naar de nieuwe situatie. Vervolgens wordt deze nieuwe gebiedsschematisatie gebruikt in de modellering van waterstanden en golven. Door met productieberekeningen nieuwe databases af te leiden en die te gebruiken worden de effecten uiteindelijk meegenomen in de beoordeling of het ontwerp. Deze zelfde werkwijze wordt aangehouden voor veranderingen in de vegetatie (effect op bodemruwheid in riviersystemen) en de obstakels. Deze laatste twee zaken spelen met name in de uiterwaarden bij riviersystemen.
Om (significante) veranderingen in de beschermde waarde of het aantal inwoners van een dijktraject gebied mee te nemen, moet de omgevingswaarde in de Omgevingswet aangepast te worden.
