De schuifsterkte van de toplaag van de kering is één van de bepalende eigenschappen voor de weerstand tegen het optreden van ondiepe glijvlakken. De sterkte wordt in praktijk bepaald door aspecten als het lutumgehalte, doorworteling, scheurvorming, etc. Voor kleiige grond is de schuifsterkte in principe vergelijkbaar met die van de klei in de initieel onverzadigde zone in de kern van de dijk, maar zal in werkelijkheid lager zijn als gevolg van scheurvorming in de toplaag [Van Duinen, 2021].

Voor een eerste benadering kan worden uitgegaan van een factor vier lagere schuifsterkte dan die van de kern van de dijk (zie Handelingsperspectief schuifsterkte onverzadigde zone, Van Duinen, 2021). Als blijkt dat ondiepe glijvlakken tot een faalpad leiden dat significant bijdraagt aan de overstromingskans dan is het raadzaam om de schuifsterkte altijd te bepalen op basis van locatie-specifiek laboratoriumonderzoek.