PLAXIS eindige-elementen methode - Rekenmodellen

PLAXIS eindige-elementen methode

Het eindige-elementen programma PLAXIS is een rekenmodel dat kan worden toegepast voor grondmechanica problemen die niet analytisch oplosbaar zijn. Met dit programma is het mogelijk de spannings- en vervormingstoestand en de stabiliteit van een grondmassief met een gecompliceerde geometrie te beschouwen. De EEM gaat uit van de volgende basisvergelijkingen:

• Kinematische vergelijkingen

• Constitutieve vergelijkingen

• Evenwichtsvergelijkingen

• Kinematische randvoorwaarden

• Dynamische randvoorwaarden Voor verdere informatie zie [7].

De geometrie wordt ingedeeld in elementen. Aan de elementen worden materiaaleigen- schappen toegekend zoals eigen gewicht, stijfheid en sterkte.

In PLAXIS is onder andere het Mohr-Coulomb constitutieve materiaalmodel geïmplementeerd dat gebruikt wordt bij kistdam en diepwandberekeningen. Er wordt een stelsel niet-lineaire vergelijkingen opgesteld dat niet analytisch oplosbaar is. Met behulp van numerieke eindige-elementen oplosmethoden wordt op iteratieve wijze de oplossing benaderd.