Proevenverzameling - Karakteristieke waarden voor grondparameters

Een methode van grondonderzoek, die aan bovengenoemd bezwaar tegemoet komt, is het werken met proevenverzamelingen. Daarbij worden de resultaten van proeven op monsters, die gestoken zijn in eenzelfde formatie over een groot gebied, bij elkaar genomen en statistisch bewerkt. Bij het definiëren van de formaties in een gebied wordt onderscheid gemaakt naar materiaalsoort en afzettings- en belastingsregime (lit. F.2).

Bij de interpretatie van proevenverzamelingsgegevens ten behoeve van stabiliteitsonderzoek in een bepaalde raai moet men erop bedacht zijn dat in de proevenverzameling zowel de variaties op kleinere schaal (in verticale richting) als variaties op grotere schaal (in de lengterichting van de dijk) vertegenwoordigd zijn. De gevonden spreiding in de proevenverzameling representeert het totaaleffect van beide variaties. Bij het vaststellen van de karakteristieke waarde voor de langs een potentieel glijvlak gemiddelde sterkte moet daarmee rekening worden gehouden. Zou voor die waarde de karakteristieke ondergrenswaarde voor het gemiddelde van de gehele proevenverzameling worden genomen, dan zou daardoor geen rekening worden gehouden met. het feit dat in lengterichting van de dijk relatief sterke of zwakke lokaties (lees raaien) kunnen voorkomen.