Enkele basisbegrippen elasticiteitstheorie (vervolg) - Spannings-vervormingseigenschappen van grond

Is grond verzadigd met water en heeft deze bovendien een geringe doorlatendheid (klei en veen), dan reageert de grond direct na belasten ongedraineerd. Dat wil zeggen dat er nauwelijks water kan worden uitgeperst en er treedt dus geen volumeverandering op:

Uit de vergelijking (A.12) en (A.13) volgt voor het korrelskelet:

De accenten duiden op korrelspanningen.

De kompressiemodulus K van het korrelskelet is niet oneindig groot, dus moet in deze situatie (vergelijking A.19) Δp' gelijk nul zijn. Dat wil zeggen de gemiddelde korrelspanning blijft direct na belasten onveran­derd. De gehele toename van de grondspanning wordt dus in eerste instan­tie "gedragen" door de waterspanningstoename Δu. Gedraagt de grond zich elastisch, dan is de toename van de waterspanning gelijk aan de gemid­delde toename van de hoofdspanningen.

De toename van de hoofdspanning loodrecht op de dwarsdoorsnede van de dijk is bij V = 0,5 (zie vergelijking A.9) gelijk aan:

Bovenstaande kan zichtbaar worden gemaakt in een p-q diagram, zie figuur A.3.

figuur A.3

Bij een toename van de spanning wordt een ander punt in het p-q vlak bereikt. De gevolgde weg heet het spanningspad. Onderscheiden worden het totale spanningspad (TSP) en het effectieve spanningspad (ESP), dat respectievelijk de totale- en de korrelspanningsverandering beschrijft.