Oorspronkelijk zou deze dijk slechts aan één zijde waterkerend zijn, omdat aan het binnentalud van de dijk de Markerwaard gepland was en aan het buitentalud een kanaal, het Oostvaardersdiep. Het ontwerp is op deze ligging gebaseerd.
Het oorspronkelijk als binnentalud bedoelde talud fungeert nu als waterkerende zijde. Het talud is aan deze kant lokaal zeer steil (variërend van 1:1,8 tot 1:25) en is over bijna de gehele lengte bekleed met steenzettingen. Een klein deel bestaat uit gras en asfalt; daar wordt in dit voorbeeld niet op ingegaan.
Om deze dijk te verhogen, wordt een aantal alternatieven uitgewerkt. Om tot een goede afweging van de alternatieven te komen, is het essentieel te bepalen of de huidige steenzettingen gehandhaafd kunnen worden. Daarom worden de steenzettingen getoetst aan de op dat moment geldende leidraad (LTV ’99). Het gedeelte uit die LTV dat de steenzetting behandelt, is grotendeels in lijn met de toetsprocedure uit het Technisch Rapport Steenzettingen. De toetsing van de steenzettingen wordt eerst op een eenvoudig niveau en waar noodzakelijk op een gedetailleerd niveau uitgevoerd. Dit voorbeeld volgt het proces beschreven in het VTV2006 [15]en de toetsregels beschreven in hoofstuk 7 van deze handreiking.
De kenmerkende parameters van de dijk zijn:
-
Lengte: circa 16 km
-
Kruinhoogte: NAP +2,6 meter tot NAP +3,1 meter
-
Buitentalud: 1:1,8 tot 1:25, bijna volledig bekleed met steenzettingen bestaande uit basaltzuilen, betonzuilen (type basalton), zeshoekige betonblokken, klinkers en Belgische bloksteen. Onder vrijwel alle steenzettingen, behalve de betonzuilen en de klinkers, is een vlijlaag aanwezig. Op de meeste trajecten is onder de steenzetting een uitvullaag aanwezig.
-
Opbouw van de dijk: zanddijk tussen keileemkades afgewerkt met een keileemlaag.
