Algemeen - Inleiding

Voorliggend rapport maakt onderdeel uit van de Handreiking Dijkbekledingen.

In elk afzonderlijk deel van de Handreiking Dijkbekledingen wordt beknopt en op praktische wijze de huidige kennis op het gebied van waterbouwkundige bekledingen gepresenteerd. In dit document is de wijze van ontwerpen en toetsen van breuksteenbekledingen opgenomen ten aanzien van zee- en meerdijken. Hoewel veel van de kennis toepasbaar is voor de rivieren, komen constructies zoals kribben en schaardijken niet aan bod. Deze handreiking is een aanvulling op de Rock Manual [2007]. Naar de Rock Manual zal dan ook veelvuldig verwezen worden.

In voorliggend deel Breuksteenbekleding komt breuksteen aan bod voor de volgende situaties:

• Breuksteenoverlaging als taludverdediging bovenop een bestaande steenzetting (de bestaande steenzetting is dan afgekeurd), zie Figuur 1;

• Breuksteenteenbestortingen, in Zeeland ook wel kreukelbermen genoemd (de teenconstructie wordt gevormd door het teenschot met daarvoor de teenbestorting die het teenschot beschermd), zie Figuur 2 en Figuur 3

• Plasbermen als onderdeel van een taludverdediging, zoals deze veel langs het Ijsselmeer voorkomen, zie Figuur 4. De Plasberm wordt hier gedefinieerd als een relatief horizontaal deel tussen de laag en hoog waterlijn;

• Onderwatertalud als onderdeel van de taludverdediging dat door golven wordt belast, zie Figuur 4.

Figuur 2: Reconstructie ontwerp Projectbureau Zeeweringen met onder andere een teenbestorting voor het teenschot

Figuur 3: Reconstructie ontwerp Projectbureau Zeeweringen met ingegraven teenconstructie

Een breuksteenbekleding als taludverdediging tot ver boven de waterlijn komt in Nederland vrijwel niet voor. Deze worden hier niet behandeld. Hiervoor wordt verwezen naar de Rock Manual [2007], paragraaf 5.2.2.2.