Geokunststoffen is een verzamelnaam voor een groot aantal producten die in de civiele techniek worden gebruikt en die zijn vervaardigd van kunststoffen. Afhankelijk van de vorm waarin de producten zijn vervaardigd en de gebruikte grondstoffen ontstaan producten met verschillende eigenschappen.
Een uitgebreid en compleet overzicht van het gebruik van geotextielen in de civiele techniek is te vinden in lit [20aa]. In deze paragraaf is een summiere opsomming gegeven.
Te onderscheiden zijn de volgende grondstoffen:
polyester - PET
polypropeen - PP
polyetheen - PE -HDPE high density PE, LDPE low density PE
polyamide (nylon) - PA
polyvinylchloride - PVC
Verder zijn de onderstaande vormen te onderscheiden:
geotextielen
weefsels: een uit draden of stroken geweven doek;
vliezen: een uit vezels samengeperst doek;
folies: vloeistofdichte vellen;
roosters/grids: grofmazige netwerken van evenwijdige draden die op de kruispunten zijn versmolten;
structuurmatten: een driedimensionale wirwar structuur van kunststof draden;
composieten: een samenstel van bovenstaande vormen, eventueel met andere toevoegingen zoals zand of stenen.
Een overzicht van enkele eigenschappen en toepassingsmogelijkheden van de verschillende soorten materiaal is aangegeven in tabel 2 (ontleend aan lit [5]). In tabel 3 is het verband tussen functionele toepassingen en materiaaleigenschappen aangegeven. Deze tabel is eveneens gedeeltelijk ontleend aan [5]. Het materiaal is aan kruip onderhevig. Om die reden mag bij PET en PA slechts een deel van de maximale treksterkte worden toegelaten als de kunststoffen voor langere tijd een functie moeten vervullen, terwijl toepassing van PP, PE en PVC in het geheel niet is toegestaan in permanente constructies. De afname van de toelaatbare treksterkte is voor een aantal materiaalsoorten vermeld in tabel 4 (ontleend aan lit [5]).
Tabel 2. Enkele materiaaleigenschappen van grondstoffen.
* = voorkomende combinatie - = niet voorkomende combinatie