De traditioneel aangelegde dijken zijn aangelegd met een zandkern of met een kleikern. Deze materialen zijn in het algemeen in ruime mate voorhanden. Daar waar met de bestaande materialen en de aanwezige geometrie niet aan de gestelde eisen wordt voldaan kan worden overwogen het bestaande materiaal te verbeteren. De verschillende mogelijke oplossingen zijn hieronder uitgewerkt.
Stabilisatie klei
In paragraaf 2.1 is dit onderdeel reeds beschreven.
Electro-osmose
- omschrijving: Electro-osmose kan alleen worden uitgevoerd in verzadigde klei, en in kleipakketten met niet teveel verstoringen zoals bijvoorbeeld puin er in. Daarbij plaatst men op een afstand van 5 tot 10 m staven in de grond waarover een potentiaalverschil wordt aangebracht. Kleimineralen zijn aan het oppervlak niet neutraal en binden daardoor elektrisch geladen ionen aan zich. Als gevolg van het potentiaalverschil tussen de staven verplaatsen deze ionen zich met het hen omringende water van de anode naar de kathode. Bij de kathode treedt het water uit de bodem. Op deze wijze wordt water aan de bodem onttrokken. Na het bereiken van de gewenste verbetering worden de staven weer verwijderd.
- doel: Verbeteren sterkte en stijfheidseigenschappen van de klei om daarmee een steilere dijk te kunnen maken of de gewenste stabiliteit te verkrijgen:
- duurzaamheid: De verbetering van de klei-eigenschappen is blijvend;
- invloed op de omgeving: De dijk behoudt zijn oorspronkelijke uiterlijk, verbreding van de dijk en afbraak van bebouwing kan worden voorkomen;
- uitvoering: De dijk behoeft niet te worden ontgraven, het aanbrengen van de staven is eenvoudig, mits niet teveel verstoringen zoals puin en oude funderingen in de dijk aanwezig zijn;
- kostenindicatie: De stroomkosten zijn hoog;
- herstelbaarheid: Schade aan het dijklichaam is op de gebruikelijke manier te herstellen;
- ervaring: Er zijn slechts twee projecten in Nederland op deze wijze uitgevoerd, het betrof geen dijken;
- onderhoud: Geen onderhoud;
- uitbreidbaarheid: Uitbreidbaar;
- ontwerpaspecten: Verzadiging klei, aanwezigheid puin en oude funderingen.
Stabilisatie zand
Stabilisatie van zand is behandeld onder paragraaf 2.1.
Injectie met gel
- omschrijving: Een laag die waterdoorlatend is kan worden geïnjecteerd met een gel om de waterstroming te beperken. Een gel verandert de waterdoorlatendheid, niet de stijfheid van het zandpakket;
- doel: Voorkomen van stroming door het zandpakket om uitstroming van water aan de binnenzijde van de dijk te voorkomen;
- duurzaamheid: Een gel is veelal gemaakt op basis van water glas, waterglas is geen duurzaam middel, de gel is daardoor evenmin duurzaam en alleen geschikt voor tijdelijke oplossingen;
- invloed op de omgeving: Beperking van de stroming door de dijk en het uittreden van grondwater maakt het mogelijk steilere taluds te maken en/of de aanleg van een steunberm te voorkomen;
- uitvoering: De gel kan worden ingespoten via lansen zonder de dijk te ontgraven;
- kostenindicatie: De kosten van het materiaal relatief hoog, de bijkomende kosten zijn gering;
- herstelbaarheid: Lekkages zijn moeilijk te herstellen omdat een tweede injectie niet goed kan doordringen door de afname van de doorlatendheid van het zandpakket;
- ervaring: Er is veel ervaring met injectie in zandlagen, echter niet als permanente waterkering in dijken;
- onderhoud: Er is geen onderhoud aan de injectie mogelijk;
- uitbreidbaarheid: De injectie kan worden uitgebreid;
- ontwerpaspecten: Opsporen lekkages.
